Przedświąteczne spotkanie okazją do międzynarodowej integracji 🐇🐣
Przedświąteczne spotkanie okazją do międzynarodowej integracji 🐇🐣
🐣 Przedświąteczne spotkanie w bibliotece 🐇
okazją do międzynarodowej integracji
8 kwietnia br., Biblioteka Publiczna Gminy Zamość w Mokrem zorganizowała przedświąteczne spotkanie, które miało charakter otwarty. Każdy czytelnik, bez względu na wiek i pochodzenie, mógł zaszczycić nas swoją obecnością. Wśród przybyłych gości obok wiernych czytelniczek, przyjaciół biblioteki, bibliotekarek, liczną grupę stanowiły Panie z klubu seniora „Susełek” (w tym miejscu pragnę podziękowań członkiniom grupy za sympatyczny prezent w formie wielkanocnych smakołyków :), pychota!!!!). W przedświąteczną integrację dołączyli się z życzeniami goście z Ukrainy. Wydarzenie stanowiło świetną okazję do poznania się bliżej, a w szczególności do rozmowy na temat tradycji wielkanocnych, jakie panują w naszym kraju oraz w kraju naszych sąsiadów. I właśnie od prezentacji multimedialnej, pt. „Święta Wielkanocne w Polsce i w Ukrainie”, rozpoczęliśmy spotkanie. Muszę przyznać, że przygotowując materiał, o istnieniu pewnych świątecznych tradycji zarówno za granicą, jak i w innych regionach Polski – nie zdawałam sobie sprawy i mam nadzieję, że z tego artykułu również Państwo dowiecie się czegoś nowego. Nie będę tutaj streszczać całej prezentacji, ale przytoczę tylko kilka informacji.
Z naszymi sąsiadami łączy nas wiele – wyznawcy prawosławia i katolicy obrządku wschodniego, podobnie jak katolicy obrządku rzymskiego, traktują Wielkanoc, jako najważniejsze święto liturgiczne w roku. Jednak widoczne są też pewne różnice, chociażby w dacie ich obchodzenia. Wynika to ze stosowania odmiennego kalendarza (na Ukrainie obowiązuje kalendarz juliański), zgodnie z którym tegoroczne święta wypadają tam 24 kwietnia. Święta poprzedzone są 40-dniowym postem, który w państwie sąsiadów rozpoczyna Niedziela Przebaczenia Win. Ideą tego dnia jest darowanie krzywd i wybaczenie. Piękny zwyczaj, który przygotowuje do świętowania Zmartwychwstania Jezusa Chrystusa.
Podobnie, jak w Polsce, także na Ukrainie, istnieje tradycja święcenia – u nas palm, zaś u sąsiadów gałązek wierzby; stąd my obchodzimy Niedzielę Palmową, a oni Wierzbną Niedzielę. Obie tradycje łączy wspólny cel – upamiętnienie biblijnego wjazdu Jezusa do Jerozolimy. Po mszy św. obywatele Ukrainy biją się poświęconymi gałązkami, co ma przynieść im bogactwo i zdrowie. Ta tradycja, była znana także w środkowej i wschodniej Polsce, gdzie po wyjściu z kościoła młodzież uderzała się palmami, by zapewnić sobie energię witalną na kolejny rok. Inny ciekawy zwyczaj z naszego kraju, związany z wielkanocną palmą – dawniej połykano wierzbowe kotki z palemki, co miało zagwarantować zdrowie.
Po Wierzbnej Niedzieli zaczyna się Wielki Tydzień – na Ukrainie są to dwa dni, czyli Wielki Czwartek i Piątek. Pierwszego dnia Wielkiego Tygodnia Ukraińcy po raz ostatni przed zbliżającymi się świętami sprzątają w swoich domach. W tym dniu bierze się kąpiel, która symbolizuje oczyszczenie. Świąteczne porządki w naszym kraju posiadają podobną symbolikę – sprzątając wymiatamy z mieszkania wszelkie zło i choroby. Dodatkowo w pewnych regionach Polski (np. w łowickim) malowano z zewnątrz budynki na niebiesko, a wnętrza ozdabiano barwnymi wycinankami. Niestety ten zwyczaj należy do historii.
W Wielki Piątek w obu krajach obowiązuje ścisły post. Tego dnia w cerkwi wystawia się płaszczanicę, czyli płótno przedstawiające zmarłego Chrystusa złożonego w grobie. Dawnej w Polsce okres postu kończono symbolicznym obrzędem zwanym „Pogrzeb żuru i wieszanie śledzia”. Kiedyś do obowiązku poszczenia podchodzono bardzo rygorystycznie. Unikano mięsa, nabiału, cukru, alkoholu, a nawet palenia tytoniu. Ściśle trzymano się postnego charakteru potraw, spożywając żur i śledzie. Po upływie 40 dni i wraz z nadejściem Świąt Wielkanocnych urządzaną pogrzeb postnych dań. Wieczorem w Wielki Piątek lub nad ranem kolejnego dnia zakopywano w dole gar z postną potrawą, a śledzie przybijano do drzewa.
Wielkanocne nabożeństwo u sąsiadów (noc z soboty na niedzielę) trwa do rana, a ok. czwartej święci się koszyczki. Zawartość koszyczka ukraińskiego jest zbliżona do polskiego. Znajdziemy tam: jajka, chleb, kiełbasę, chrzan, sól. To, czego nie ma w naszych wielkanocnych koszyczkach, to paska (drożdżowe pieczywo na słodko, które jest symbolem ciała Chrystusa) oraz świeczka (symbol nadziei, życia oraz miłość). W Polskim koszyczku znajdziemy natomiast baranka (symbol Zmartwychwstałego Chrystusa), ten element nie jest obecny u naszych sąsiadów. Z ciekawostek wspomnę, że dawniej święcono o wiele więcej niż tylko zawartość koszyczków. W Polsce istniała tradycja święcenie wszystkiego, co lądowało na świątecznym stole. Żywność układano w koszach przed ołtarzem lub ksiądz odwiedzał wiernych w ich domach.
Podobnie w obu państwach króluje tradycja pisanek wielkanocnych. Jajko dla Słowian ma wyjątkowe znaczenie, to symbol odradzającego się życia. Na Ukrainie bardzo popularne są wystawy pisanek we Lwowie i Kijowie, gdzie można było podziwiać naprawdę sporych rozmiarów dzieła. Z kolei w poszczególnych regionach Polski istnieje kilka odmian wielkanocnych jaj: na północy są to kraszanki (z wydrapywanymi wzorami), w okolicach Krakowa i Łowicza – nalepianki (ozdobione wycinankami), a na Mazowszu – oklejanki (udekorowane włóczką). Z ciekawostek wspomnę, że kiedyś barwiono pisanki wyłącznie na czerwono. Temu kolorowi przypisywano magiczną moc odpędzania zła (to także symbol miłości). Istnieje nawet przesąd (zgodnie z rumuńskim przysłowiem), że „Jeśli my, chrześcijanie, zaprzestaniemy barwienia jaj na czerwono, wówczas nastąpi koniec świata”.
Niedziela Wielkanocna w Ukrainie, to podobnie jak u nas, czas wspólnego świętowania przy wielkanocnym stole. Świąteczne śniadanie rozpoczyna powitanie: Chrystus Zmartwychwstał/Prawdziwie Zmartwychwstał. Tymi słowami obywatele Ukrainy witają się jeszcze tydzień po Wielkanocy i można je usłyszeć wszędzie – na ulicy, w domu, na poczcie, w urzędzie, w sklepie… Tydzień po Wielkanocy, wypada również ukraińskie Święto Zmarłych – Hrobki. Podczas tego święta rodzina odwiedza groby swoich bliskich, by biesiadować. Zwyczaj nakazuje, aby tego dnia podzielić się jedzeniem również z ubogimi.
Śmigus – dyngus, czyli lany poniedziałek/Поливаний понеділок, to równie żywa tradycja w obu krajach. W Wielki Poniedziałek, mało kto rezygnuje z okazji bycia mokrym i zyskania przychylności niebios. Bycie mokrym w dniu lejka zwiastuje szczęście zarówno Polakom, jak i Ukraińcom. Szczególne korzyści upatrywały w tym rytuale panny. Solidne oblanie wodą wróżyło szybkim zamążpójściem. Na Mazowszu polewano panny wodą perfumowaną, wierząc, że nie byle jaka woda przyniesie nie byle jakiego męża i luksusowe życie.
W obu państwach dokopać się można informacji o istnieniu ludowych wierzeń oraz przesądów, jakie związane są z Wielkanocą. Dla przykładu na Ukrainie, jeżeli wyniesie się śmieci w Wielki Czwartek, to przez cały rok nasze mieszkanie będzie zadbane. Ten, kto pierwszy zobaczy wielkanocny świt, będzie cieszyć się dostatkiem.
O tradycjach wielkanocnych powstała kopalnia informacji online. Obok tych głównych zwyczajów, istnieje szereg tradycji ściśle związanych z danym regionem. Z mniej znanych tradycji wielkanocnych w Polsce wymienić można: Pucheroki, wieszanie Judasza, szukanie jajek wielkanocnych, Przywołówki, Śmiergust, Siuda Baba, Emaus, Rękawka. Zachęcam Państwa do skorzystania z wiedzy „wujka google” i rozszyfrowania przytoczonych zwyczajów.
Po prezentacji Panie wzięły udział w szybkich quizie – „Święta Wielkanocne” oraz „Jak wygląda Wielkanoc poza granicami Polski?” (test wiedzy w oparciu o gotowe zestawy pytań w Kahoocie). Całe przedświąteczne spotkanie zakończyliśmy mini warsztatami kulinarnymi, które przygotowała biblioteka – chociaż prawdę mówiąc, to same Panie zorganizowały te warsztaty, przynosząc ze sobą: wielkanocne dekoracje (stoły ozdobiła rękodziełami Pani Elżbieta Hrabowska), wypieki (smakołyki upiekły członkinie klubu seniora „Susełki” z Hubal) oraz dobry humor! Podczas warsztatów powstały jajeczne kurczaczki, koguciki, grzybki i inne cudeńka udekorowane zieloną sałatą, szczypiorkiem, rzodkiewką, czy czerwoną papryką. A dalej w programie najprzyjemniejsza część – degustacja!
Podsumowując: Święta Wielkanocne w Polsce i w Ukrainie łączą nie tylko pewne podobieństwa w kultywowanych tradycjach, oba narody równie mocno cenią sobie czas spędzony wśród bliskich. Życzymy, aby nadchodzące święta dały nadzieję na pokój i niosły w sobie obietnicę nowego życia! Wesołych Świąt Wielkanocnych!/Привітання з Пасхою!
Wyrażam zgodę na przetwarzanie danych osobowych na zasadach określonych w polityce prywatności. Jeśli nie wyrażasz zgody na wykorzystywanie cookies we wskazanych w niej celach, prosimy o wyłącznie cookies w przeglądarce lub opuszczenie serwisu. Akceptujęczytaj więcej ...
Polityka prywatności & Pliki cookies
Privacy Overview
This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these cookies, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may have an effect on your browsing experience.
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.