„Wczorajsze marzenia, to dzisiejsza rzeczywistość”
(Stanisław Jerzy Lec)
W dniu 24 kwietnia 2017 roku, w Bibliotece Publicznej Gminy Zamość z/s w Mokrem oraz w Szkole Podstawowej w Lipsku (w ramach „Światowego Dnia Książki i Praw Autorskich”), odbyły się warsztaty literacko – plastyczne z Moniką Sawicką, pt. „MOJA KSIĄŻKA MARZEŃ” (warsztaty skierowane były do uczniów klas IV – VI).
Najważniejszym punktem spotkania było uświadomienie młodzieży, jak ważnym w życiu każdego człowieka, jest kwestia posiadania jakichkolwiek marzeń. Nigdy nie należy rezygnować z marzeń, nie ma nic złego w tym, że pragniemy od życia czegoś więcej. Cała filozofia, aby nie poprzestawać wyłącznie na marzeniach (jako formy odrealnionych często fantazji), ale przekształcić je w konkretny cel i próbować go osiągnąć. Podstawowe zasady, na które wielokrotnie w trakcie spotkania zwracała uwagę Pani Monika Sawicka, to:
„- traktuj swoje marzenia jak cele, a na pewno ich dokonasz!
– marzenia nie spełniają się same, trzeba je spełniać („Od na tyłku siedzenia, nic się nie zmienia”)
– realizacja marzeń zawsze wiąże się z ogromnym wysiłkiem
– określ ramy czasowe, jako element dyscyplinujący do działania
– w trakcie dążenia do celu zawsze okaże się, jak bardzo nam zależy. Tylko zaangażowanie w stu, a nawet w dwustu procentach ma szansę na powodzenie (sukces). A człowiek, żeby był szczęśliwy musi mieć sukcesy! Jeżeli nam nie zależy, to może to nie to? W takiej sytuacji zawsze zaświeci się czerwona lampka!
– za swoje niepowodzenia nie obarczaj innych. Miej odwagę przyznać się do własnej porażki – tak, to moja wina, nie postarałem się!
– w drodze do sukcesu napotkasz dwa rodzaje ludzi: tych, którzy będą Cię wspierać i tych, którzy podłożą Ci nogę! Niestety tych drugiego typu zwykle jest więcej, dlatego chwile zwątpienia to normalny element w całym cyklu realizacji celów. Życzę wam więcej życzliwych dusz na waszej drodze do sukcesu!
– i na koniec pamiętaj! <JEŻELI POTRAFISZ O CZYMŚ MARZYĆ, POTRAFISZ TEŻ TEGO DOKONAĆ (WALT DISNEY)>”.
Zajęcia Pani Monika rozpoczęła od zasadniczego w tym temacie pytania – czym właściwie są marzenia? Co chcielibyście robić, co chcielibyśmy posiadać, osiągnąć w swoim życiu? Aby uczestnikom łatwiej było sprecyzować swoje wypowiedzi, autorka zaproponowała stworzenie własnej „książki marzeń” („ … bo wizualizacja zawsze sprawia, że stają się one bliższe i bardziej realne, wręcz na wyciagnięcie ręki”). Do tego zadania warsztatowicze podzielili się na 2 – 3 osobowe zespoły, z których każdy otrzymał zestaw złożony z okładki oraz kart środkowych. Zadanie składało się kolejno z części: opisowej (literackiej), w której mieściły się dwa lub trzy rozdziały w zależności od liczby osób w zespole. Jeden rozdział to jedno marzenie. Całość to zbiór marzeń wszystkich osób z grupy, w tym opisy zawierające krótkie przedstawienie poszczególnych osób, sprecyzowanych w cel marzeń i przykładowych planów działań nakierowanych na ich realizację. Każdy z uczestników w tej części musiał na starcie odpowiedzieć sobie na podstawowe pytania: jakie mam marzenie?; dlaczego tego pragnę?; co muszę zrobić, aby to zrealizować? („Rozpocznij tam, gdzie jesteś. Wykorzystaj to, co masz. Zrób to, co możesz!” Artur Ashe).
Kolejna część – plastyczna – oparta była na wspólnej już koncepcji książeczki, jako całości – stąd wspólne opracowanie okładki (podanie autorów, chwytliwego i adekwatnego tytułu, oprawa graficzna, dodatkowe hasła). Obok opisów młodzież dołączała trafnie dobrane obrazki wyszukane z kolorowych czasopism, czy też własnoręcznie wykonane rysunki.
Dzieci na wykonanie pracy otrzymały 1 godzinę. Niektórzy dokładnie wiedzieli, czego w życiu chcą i jakie są ich marzenia, i pracę oddali przed czasem. Na zakończenie krótkie podsumowanie (zebranie książek i gratulacje od prowadzącej połączone z życzeniami spełnienia wszystkich marzeń) oraz pamiątkowe zdjęcie grupowe.
Książki marzeń, zgodnie z zamysłem autorki, zostały w Bibliotece, „by po kilku latach jej twórcy mogli przyjść i skonfrontować swoje obecne marzenia z poprzednimi i być może uzupełnić puste strony o nowe marzenia”. Ja ze swojej strony życzę, słowami Stanisława Jerzego Leca, aby w każdym przypadku zadziałała reguła: „Wczorajsze marzenia, to dzisiejsza rzeczywistość”. Anna Dubel.
